هوش مصنوعی:
شاعر از دوری از جوانی و پذیرش پیری سخن می‌گوید و با وجود این دوری، از جوانی به خاطر تأثیرات مثبت آن بر زندگی‌اش قدردانی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین فلسفی و تأملی درباره‌ی گذر زمان و پیری است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۱۳
گر از مشک جوانی دور ماندم
دلم خو کرد با کافور پیری
ستایش از جوانی بر من اکنون
کزو شد عارضم پر نور پیری
دلم خو کرد با کافور پیری
ستایش از جوانی بر من اکنون
کزو شد عارضم پر نور پیری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
