هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به توصیف عشق و دلباختگی خود می‌پردازد و از تضاد بین روز و شب برای بیان احساساتش استفاده می‌کند. او از زلف معشوق به عنوان شب عاشق یاد می‌کند و بیان می‌کند که دیگر نمی‌تواند شب را از روز تشخیص دهد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق از شعر کلاسیک فارسی معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۴۴
ای روز سپید را به روی تو نیاز
زلفت چو شب عاشق بی سیم دراز
تا نیست شبم با شب و روز تو به راز
آنم که شب از روز نمی دانم باز
زلفت چو شب عاشق بی سیم دراز
تا نیست شبم با شب و روز تو به راز
آنم که شب از روز نمی دانم باز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
