به هیچ وقتی اگر نام کهتران شمری
مرا و نام مرا اندر آن شمار شمر

در آن تبار که یک تن مخالف تو بود
ز روزگار ببارد بر آن تبار تبر

قمار کرد قمر با منازع تو به غم
سپرد عمر منازع در آن قمار قمر

بخار غم ز سرم بر دوید زآب دو چشم
یکی مرا به بزرگی از این بخار بخر

اگر ز چشم تو خوشنودیی شکار کنم
ز جام زهر بود مر مرا شکار شکر

چرا همیشه به جرم و خطای من نگری
به فضل خویش بر این عذر چون نگار نگر

درید پرده من پیشتر مدار فلک
تو نیز باقی پرده بر این مدار مدر