۱۵۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۶

ای زلف تو چون وعده وصلت به درازی
خوبیت حقیقت بود و وعده مجازی

دلداری و دل را زسر عشوه فریبی
جانانی و جان را همه در وعده گدازی

ابروی بطاق تو دو محراب نماز است
لیکن سخنت نیست گه وعده نمازی

نشنیده ام از کس که بنازید به تنگی
تا چند به چشم و دهن تنگ بنازی

برهیچ سبب لاف ز تنگیت روا نیست
جز در عدد عمر خداوند درازی

لشکرکش و دشمن کش و دین گستر و کین ور
اتسز ملک عالم عادل شه غازی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.