هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های معشوق و وعده‌های او می‌پردازد. شاعر از زلف دراز و وعده‌های مجازی معشوق سخن می‌گوید و به نمادهای عرفانی مانند محراب نماز اشاره می‌کند. در پایان، شعر به توصیف یک پادشاه جنگجو و عادل می‌پردازد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات شعر نیاز به دانش ادبی و فرهنگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۳۶

ای زلف تو چون وعده وصلت به درازی
خوبیت حقیقت بود و وعده مجازی

دلداری و دل را زسر عشوه فریبی
جانانی و جان را همه در وعده گدازی

ابروی بطاق تو دو محراب نماز است
لیکن سخنت نیست گه وعده نمازی

نشنیده ام از کس که بنازید به تنگی
تا چند به چشم و دهن تنگ بنازی

برهیچ سبب لاف ز تنگیت روا نیست
جز در عدد عمر خداوند درازی

لشکرکش و دشمن کش و دین گستر و کین ور
اتسز ملک عالم عادل شه غازی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.