هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از نظیری نیشابوری، بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق و رابطه‌ی معنوی با اوست. شاعر از دل شکسته به عنوان تحفه‌ای ارزشمند یاد می‌کند و تأکید می‌کند که حتی از شکست‌ها نیز می‌توان نتایج مثبت گرفت. او از معشوق می‌خواهد که به او عشق بورزد و از کینه‌ورزی بپرهیزد. همچنین، شاعر به قدرت عشق و دوستی در زنده کردن چراغ صومعه‌ها اشاره می‌کند و از معشوق می‌خواهد که پس از زیارت کعبه، به زیارت او نیز بیاید.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۵۳

دل شکسته بود تحفه خزینه ما
نگین ملک توان ساخت ز آبگینه ما

چراغ صومعه ها زنده می توان کردن
به دوستی تو، یعنی به سوز سینه ما

تو کار غیب چه دانی که چیست؟ طعنه مزن
که جز به مصلحتی نشکند سفینه ما

مکن به کشتن ما مشورت که تا بودست
به فال دوست مبارک نبوده کینه ما

هزار کار درست از شکست ما گردد
طلسم ما شکن و برخور از دفینه ما

یگانه ایم به بی قدری ارچه بر در دوست
به قدر ذره توان یافتن قرینه ما

ز بعد کعبه «نظیری » زیارت ما کن
که دلبری نمکین است در مدینه ما
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.