هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از نظیری نیشابوری است که در آن شاعر از شادی و اندوه عشق، وصال و هجران، و می‌نوشی و بزم عاشقانه سخن می‌گوید. او از احساسات عمیق خود در شب و انتظار برای دیدار معشوق می‌گوید و از عناصری مانند ماه، شراب، و موسیقی برای توصیف حالات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی و حالات خاص عاشقانه ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۶۵

میم در جام و ماهم تا سحر بر روزنست امشب
دو دستم تا به وقت صبح طوق گردنست امشب

دو چشمم حجله آیین بسته اند از گریه شادی
درو بام از چراغان سرشکم روشنست امشب

شماری تا سحر، دستم به زلف درهمی دارد
گریبانم گریبانست و دامن دامنست امشب

همه شب بر لب و رخسار و گیسو می زنم بوسه
گل و نسرین و سنبل را صبا در خرمنست امشب

مغنی می گساری می کند ساقی نوا سازی
ازین شادی که در بزم حسودان شیونست امشب

به دل طرح وصال جاودانی نقش می بندم
گرم خود دوست می آید به خلوت دشمنست امشب

به اقبال محبت شاهد و می در نظر دارم
نه من با بخت خویشم نی «نظیری » با منست امشب
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.