هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از نظیری نیشابوری بیانگر احساسات شاعر نسبت به معشوق و عشق است. شاعر از رنج‌ها و لذت‌های عشق سخن می‌گوید، از فراق و وصال، و از تأثیر عمیق معشوق بر روح و جان خود. او از طبیعت و عناصر آن مانند صبا و ابر به عنوان نمادهایی برای توصیف حالات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات و استعاره‌های به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارند تا به طور کامل درک شوند.

شمارهٔ ۸۶

ره حریف گرفتم که شیشه یار منست
خرد پیاده شد از من که می سوار منست

جراحتم همه راحت شد از سعادت عشق
گلی که در ره من بکشفد ز خار منست

اگر درستیی در کار جام و مینا هست؟
شکسته بسته یی از عهد استوار منست

صبا به طرف چمن خواند و ابر بر لب کشت
به هر دو گام حریفی در انتظار منست

شراب و حور میسر شکیب و توبه کراست؟
شفیع جرم خوشی های روزگار منست

شبی که با تو قدح نوشم و لبی بگزم
کند فرشته سجودم که کار کار منست

گلم به آتش دل آب می خورد همه عمر
شکفته روئیی جاوید با بهار منست

به سوز و ساز حریفم به آه و نالم حریص
غمست داروی دردی که سازگار منست

به اختیار دلا جان بباز و حال مپرس
که اختیار «نظیری » هم اختیار منست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.