هوش مصنوعی: این متن به بیان دردها و رنج‌های زندگی می‌پردازد و اشاره می‌کند که در کنار هر شادی، غم‌های بسیاری وجود دارد. همچنین به نزاع‌های بی‌فایده، فتنه‌انگیزی‌ها و نبود مرهم برای دردها اشاره می‌شود. در ادامه، به نقش عارفان و آگاهی آن‌ها از حقایق پشت پرده و نیز به موضوعات معنوی مانند معجزات و خطاهای بشری پرداخته می‌شود. در نهایت، شاعر از ناپایداری دنیا و لزوم دوری از تعلقات دنیوی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی و اجتماعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۱۶

فرحی نیست که در پهلوی آن صد غم نیست
روز مولود جهان کم ز شب ماتم نیست

همه جا تیر کمانخانه ابرو رفته ست
نیش هرجاطلبی هست، ولی مرهم نیست

رنج از آنست که این فتنه برانگیخته اند
ذل ما ز نزاع ملک و آدم نیست

عارفان گوش که بر پرده ساز اندازند
در پس پرده شناسند که نامحرم نیست

به دم عیسوی و معجز روح اللهی
خلق دانند که از اهل خطا مریم نیست

رسم ناموس جهان زود ز سر برداریم
کاین علاقه به پر افسر ما محکم نیست

ترک دیگر نفزاییم که پشمینه فقر
جز به اندازه فرق پسر ادهم نیست

علمی چند ز عیب دگران بردوزیم
کانقدر جامه رسوایی ما معلم نیست

نتوان حکم خطا کرد «نظیری » به قضا
حکم بر صورت امریست که آن مبهم نیست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.