هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به مفاهیمی مانند گذر زمان، رهایی از تعلقات دنیوی، وحدت وجود و بی‌اعتباری ناموس و ننگ در برابر حقیقت وجود اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویر نمادین مانند "جام جم"، "خضر" و "عندلیب"، به بیان تجربیات عرفانی و فلسفی خود می‌پردازد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۱۵

بویی از آن دو سلسله خم به خم گذشت
شیخ از حرم برآمد و گبر از صنم گذشت

خیز از سفال خضر زلال بقا بنوش
کاین آب زندگی ز سر جام جم گذشت

نبود علایق دو جهان گرد دامنش
چون من مجردی که ز دیر و حرم گذشت

ناموس و ننگ در نظر من برابر است
هرکس ز خود گذشت ز شادی و غم گذشت

برق دل رمیده ما را طلب مکن
کاین پرتو از سواد وجود و عدم گذشت

جز رفت و آمد نفسی نیست بود ما
جاوید زیست هر که ازین یک دو دم گذشت

چون عندلیب مست «نظیری » ترانه گوست
از خار و گل بریده شد از مدح و ذم گذشت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.