باعث راندنم از بزم به جز عار نبود
ورنه کس را به من و بودن من کار نبود

تا شدم از تو جدا تفرقه پامالم کرد
دولت آن بود که این فرقت دیدار نبود

همه آسان ز جدایی تو مشکل گردید
هیچ دشوار به دیدار تو دشوار نبود

به بدی در همه جا نام برآرم که مباد
خون من ریزی و گویند سزاوار نبود

ناله از بهر رهایی نکند مرغ اسیر
خورد افسوس زمانی که گرفتار نبود

عشقم از سود و زیان دو جهان فارغ کرد
از چه کارم به همه عمر همین کار نبود

خوش دلی کرد «نظیری» برش امشب خالی
صد سخن گفت که شایسته اظهار نبود