هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیه‌های اخلاقی و عرفانی می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از رفتارهای ناپسند مانند تهمت، بی‌صفایی، و بی‌حرمتی به دیگران دوری کند. همچنین تأکید دارد که حفظ پاکی دل، حیا، و حسن رفتار از ارزش‌های مهم است و نباید با اعمال نادرست، این ارزش‌ها را از بین برد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن برای درک و تجزیه‌وتحلیل، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که معمولاً از سن نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۲۶۵

منشین به شاهد آب رخ پارسا مبر
آیینه صفا به دم بی صفا مبر

دور از طریق تهمت اگر جیب مریم است
دل های پاک معتقدان را ز جا مبر

از کوی چون به جانب خلوت روان شوی
گر سایه همره تو شود از قفا، مبر

تا زخم طعنه زن نخوری در سرای خویش
بیگانه را درون مگذار آشنا مبر

آیینه ات ز هم نفسان تیره می شود
سیمای حسن مشکن و رنگ حیا مبر

تلخت شکر شود و به لب انگبین مده
خارت سمن شود به گذار صبا مبر

نالان مگرد و قیمت ما را سبک مساز
گریان مباش و آب رخ کار ما مبر

بودن به طبع خوش منشان کار مشکل است
نازک دلی به سر نرسانی عنا مبر

حرز جمال خود ز «نظیری » طلب نمای
جز سوی حفظ ظاطر او التجا مبر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.