هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری بیانگر دردها و رنج‌های عشق و زندگی است. شاعر از غم‌های هوشمند، رموز تلخ زندگی، درد صوفیان، و ناآگاهی دیگران از رنج‌های عاشقان سخن می‌گوید. همچنین، به ناتوانی انسان در برابر تقدیر و عشق اشاره می‌کند و از تغییر کیش و دین افراد تحت تأثیر عشق یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی، فلسفی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از ابیات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۲۶۷

می است چاره غم هوشمند را چه خبر
رموز با می تلخ است قند را چه خبر

سماع دردکشان صوفیان چه می دانند
ز شیوه های سمندر سپید را چه خبر

به زیر شاخ گل، افعی گزیده بلبل را
نواگران ندیده گزند را چه خبر

ز دامنی که گشاییم ما تهی دستان
تو میوه سر شاخ بلند را چه خبر

هزار دام تصور نهیم و برداریم
تو مرغ وحشی فارغ ز بند را چه خبر

به خاص و عام نهد داغ بندگی عشقت
قبول و رد تو مشکل پسند را چه خبر

هزار شیخ و برهمن ز کیش و دین برگشت
تصرف نظر ارجمند را چه خبر

به می علاج نمایند پند ناشنوان
طبیب داروی ناسودمند را چه خبر

به بند عشق «نظیری » خجستگان رفتند
ستاره بد و بخت نژند را چه خبر
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.