هوش مصنوعی: این شعر از نظیری نیشابوری، با زبانی عاشقانه و عارفانه، از درد عشق و جوانی می‌گوید. شاعر از مطرب می‌خواهد تا با نوای خود غم عشق را زنده کند و راهی به سوی معشوق نشان دهد. او از اسرار عشق و مستی سخن می‌گوید و بر اهمیت گذشتن از خواسته‌های شخصی برای رسیدن به مقصود تاکید می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در شعر وجود دارد که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات به مستی و اسرار ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۷۲

ای مطرب جان سوخت دلم پرده دگر گیر
یا پرده ازین راز به یک مرتبه برگیر

راهی به نوا زن که غم عشق درآید
گو شورش و مستی و جوانی ره درگیر

راهی که به مطلوب قریب است عزیز است
تا سر برود، پای ازین مرحله برگیر

اسرار خرابات مغان ساده توان یافت
هان ای بط می بلبله پرداخته تر گیر

زین هم نفسان آتش سردت نفروزد
یار دم گرمی شو و چون سوخته درگیر

تو طفلی و این راحت و غم مهد و مقیمت
تا خون جگر شیر شود خون جگر گیر

جام فلک آمیخته شهد و شرنگست
کاری که ازو ساخته تر گشت بتر گیر

تا در طلب کام خودی کام نیابی
بگذر ز مراد خود و مقصود به بر گیر

دل ز اول شب طالب فیض است «نظیری »
لب باز کن و ساغر لبریز سحر گیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.