هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند عشق، تقدیر، آزادی از قید و بندهای دنیوی و بی‌اعتنایی به حرف مردم می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عاشقان به دنبال معنا و حقیقت هستند و به ظواهر و حسابگری‌های دنیوی اهمیتی نمی‌دهند. همچنین، تأکید بر سادگی و بی‌ریایی در عشق و زندگی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۷۷

چشم زخم خلق را با حسن روزافزون چه کار
هر که را زلف و رخ اعجازست با افسون چه کار

از عتاب و لطف می نالند مشتاقان دوست
بلبلان را با نوا کارست با مضمون چه کار

در عجایب های طور عشق حکمت ها گم است
عقل را با مصلحت اندیشی مجنون چه کار

کار ما با گردش طاس است و نقش کعبتین
با حساب انجم و کج بازی گردون چه کار

دولت وارستگی هرگه نماید رو خوشست
عشق را با وقت خوب و ساعت میمون چه کار

در بیابانی که خوبانند، رهزن رهبرست
ره روان شوق را با دجله های خون چه کار

سادگی های «نظیری » دست صد تدبیر بست
عشق چون دکان فرو چیند به افلاطون چه کار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.