هوش مصنوعی: این متن به موضوع عشق و رنج‌های آن می‌پردازد و بیان می‌کند که بدون تلاش و فداکاری، نمی‌توان به لذت عشق رسید. همچنین اشاره می‌کند که عشق بازیچه‌ای است که انسان را به سمت خود می‌کشاند و گاهی باعث رنج و سردرگمی می‌شود. شاعر از عشق به عنوان یک تجربه سخت و پرچالش یاد می‌کند که نیازمند صبر و از خودگذشتگی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیازمند بلوغ فکری و تجربه‌های زندگی است. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و فداکاری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۸۶

آن را که برد به مسند راز
اول در زاریش کند باز

بی رنج فرح نیابد از عشق
بی سوز طرب ندارد از ساز

پروانه نمی رسد به مطلوب
تا بال نیفکند ز پرواز

تا شیفته بیان خویشی
با تو ننهند در میان راز

خامش کن اگر به جا رسیدی
در راه ز سیل خیزد آواز

از پردگیان نمی توان شد
با اشک خبیث و آه غماز

خواهی به مراد دوست باشی
خاطر ز مراد خود بپرداز

بازیچه کوی عشق گشتیم
ما ابله و طبع یار طناز

تا کی سودا، متاع برریز
تا کی بازی، تمام درباز

از چله نشستنت چه خیزد
عشقت حرص و ریاضتت آز

رخت از بر ما ببر «نظیری »
در عشق درست نیست انباز
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.