خمش ز لابه که طبعش مشو شست هنوز
شکر بخور مکن شعله سر شکست امروز

تحملی که مزاجش به اعتدال آید
میان عفو و غضب در کشاکشست هنوز

بر آشنایی طفل من اعتمادی نیست
فرشته خوست ولی آسمان و شست هنوز

شبی به میکده اش برقع از جمال افتاد
قرابه آب فشان جام در غشست هنوز

مگر جراحت حرمان عشق بسیارست
که این شسکته خدنگی ز ترکشست هنوز

به یک دو زخم که خوردی ز حسن امن مباش
که در کمین گه ابرو کمان کشست هنوز

نجات نیست «نظیری » ز دهر بوقلمون
اگرچه ریخت گل، ایوان منقشست هنوز