هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج عاشقانه، التماس برای رهایی از آتش درون، و درخواست برای شادی و میگساری است. شاعر از معشوق می‌خواهد که به او توجه کند، غم‌هایش را بزداید، و با نوشیدن شراب و سرودن غزل، لحظات خوشی را برایش فراهم آورد. همچنین، اشاره‌ای به تقدیر و طالع بینی شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه پیچیده، استفاده از استعاره‌های شراب و میگساری، و اشاره به مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر می‌باشد.

شمارهٔ ۳۳۸

به سینه گریه گره شد نقاب برتر کش
دل کباب مرا زآتش درون برکش

نوشتم آن چه ز دل بر زبان من دادی
به سهو اگر رقمی کرده ام قلم درکش

برون خرام و بیارای بزم و خوش بنشین
غزل سرای و گریبان گشای و ساغرکش

به نیم عشوه مسیح از فلک به زیر آور
تو باش ساقی و جام از کف سکندر کش

ترانه گو به من و گریه عقیقی بین
پیاله ده به من و کیمیایی احمر کش

ستاره کس شمرد با حدیث من هیهات
خزف بریز و ترازو بیار و گوهر کش

به بردباری من بین و داو برهم زن
به نقش طالع من بین و خط بر اختر کش

چو غم حواله کند آسمان قضا گوید
رقم به نام «نظیری » دل توانگر کش
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.