هوش مصنوعی: این شعر عرفانی-غنایی از نظیری نیشابوری است که مفاهیمی مانند عشق، شراب معنوی، رندی صوفیانه و تقابل زهد و عشق را بیان می‌کند. شاعر با استفاده از نمادهایی مانند شراب، میکده و صراحی، به ستایش عشق حقیقی و نقد ریاکاری زاهدانه می‌پردازد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی پیچیده، استفاده از نمادهای شراب و میخانه (که نیاز به تفسیر دارد) و نقدهای اجتماعی است که برای درک کامل به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات صوفیانه نیاز دارد.

شمارهٔ ۳۶۵

هر صبح کن دو جام شراب مغانه فرض
فاضل ازین دوگانه کن آن پنجگانه فرض

در میکده مرید صراحی و جام باش
بر خویش کن سجود و قیام شبانه فرض

جدست کار عشق همه، هزل و کذب نیست
زان رخ خبر حقیقت و زان لب فسانه فرض

زاهد سؤال مذهب مستور و مست چند؟
شد بر تو ذکر سنت و بر ما ترانه فرض

از اکل و شرب صوم تو یک ماه واجب است
از غیر دوست روزه ما جاودانه فرض

تعظیم و احتقار به اسلام و کفر نیست
روزی که بود بتکده شد طوف خانه فرض

در شرع حور و صحبت و زهد و صیام هست
بر عاشقان کدام بود زین میانه فرض

اقرار کرد بر سر منبر به جهل خویش
ترسم که بر امام شود تازیانه فرض

بردار دام حیله و ایثار پیشه کن
یک دانه را شده هفتاد دانه فرض

پیوسته رسم بود شکایت ز روزگار
شد در زمان حسن تو شکر زمانه فرض

شد از بیان کشف «نظیری » به مدرسه
جام شبانه واجب و کیش مغانه فرض
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.