هوش مصنوعی: این متن به توصیف حالات عرفانی و سماع صوفیان می‌پردازد. در آن، از حالات بی‌خودی، مستی معنوی، و تأثیر سماع بر روح و جان سخن گفته می‌شود. همچنین، اشاره‌هایی به شخصیت‌های مقدس مانند عیسی و جبرئیل دارد که در حالت سماع حاضر می‌شوند. شاعر از زبان نظیری، حالات عرفانی و بی‌خودی ناشی از سماع را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و سماع است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به مستی و بی‌خودی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۷۷

پای کوبان دست افشان در سماع
می خرامد بر دل و جان در سماع

طره عمامه بی شان می کند
زلف و دستار پریشان در سماع

صوفی از چاک گریبان بیندش
می شود از خرقه عریان در سماع

از می اندیشه خود گشته مست
هست خود پیدا و پنهان در سماع

زاهد تسبیح خوان بر یاد او
آید از ناقوس رهبان در سماع

عیسی از چرخ چهارم بگذرد
گر زند دستش به دامان در سماع

جبرییل از سدره می آرد به خاک
چون شود مست و غزل خوان در سماع

او چو چوگان پا زده بر فرق ما
ما چو گو از زخم چوگان در سماع

بی خودی های «نظیری » آورد
بخیه بر چاک گریبان در سماع
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.