هوش مصنوعی: این شعر از نظیری، شاعر فارسی‌زبان، سرشار از مضامین عرفانی و عاشقانه است. در آن، مفاهیمی همچون عشق، رنج، فتح و ظفر، و تقدیر مورد بررسی قرار گرفته‌اند. شاعر از دردها و رنج‌های عاشقی سخن می‌گوید اما در نهایت آن را با منفعت‌هایش می‌سنجد و حتی خطراتش را مبارک می‌داند. همچنین، اشاره‌هایی به تقدیر و سرنوشت و نیز مفاهیم فلسفی مانند عقل و عشق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عاشقی، تقدیر و بلایا ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۳۹۵

درهای بسته واشد ز آه سحر مبارک
بانگ طلب برآمد دل را سفر مبارک

بالین ارجمندان خشت در مغان است
بر روی صبح خیزان باشد نظر مبارک

عشق از کمین برون تاخت عقل از میان برآمد
عجب و غرور بشکست فتح و ظفر مبارک

شب های درد و ماتم شد روز تا قیامت
این آفتاب تابان بر بام و در مبارک

بر جان و سر نلرزم در عاشقی که باشد
بسیار منفعت را اندک ضرر مبارک

فال سیاه روزی بر بخت بد شگون شد
آواز نوحه باشد بر نوحه گر مبارک

آنجا که عاشقانند اختر بعکس گردد
دل در بلا سعیدست جان در خطر مبارک

طفلی بعار بگذشت پیری به عیب آمد
نی بر سر پسر شگونم نی بر پدر مبارک

هان ای پسر که طفلی علم جفا میاموز
هرچند جهل شومست هست این قدر مبارک

کونین عرضه کردند بر همت «نظیری »
بگزید فقر و گفتا این مختصر مبارک
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.