هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به بیان احساسات عمیق خود نسبت به معشوق می‌پردازد. او از تأثیر گریه بر دل معشوق، سرشته شدن آب و گل به مهر خود، و بی‌اعتنایی به پند مردم سخن می‌گوید. شاعر همچنین از ناتوانی در بیان شوق خود و قدرت عشق معشوق در تغییر جهان سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۷۳

به گریه در دل تو گر اثر توان کردن
تو را ز ذوق محبت خبر توان کردن

اگر به مهر من آب و گلت سرشته شود
دل و زبان تو شیر و شکر توان کردن

قبول سلطنت هر دو کون چندان نیست
که با محبت تو سر به سر توان کردن

به پند مردم ازین راه برنمی گردم
به جستجوی تو سر در خطر توان کردن

بیان شوق به تقریر در نمی گنجد
نمی شود که سخن مختصر توان کردن

به نامه گر صفت اشتیاق بنویسم
ز کاغذ و قلمم بال و پر توان کردن

ز دیده تا به دلم رفت گریه طوفان کرد
گذر عجب گر ازین رهگذر توان کردن

علاج نیست که خصم از درون جان برخاست
ز کید دشمن بیرون حذر توان کردن
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.