هوش مصنوعی: این شعر از نظیری، شاعر فارسی، به موضوعاتی مانند لذت زندگی، توصیه‌های اخلاقی، و عرفان می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از زندگی لذت ببرد، عدالت پیشه کند، به دیگران کمک کند و به عشق و مهر بپردازد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند رهایی از خود و پیوند با هستی دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به می و شراب (به صورت نمادین) ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۴۸۵

سبو بیار و پر از آب زندگانی کن
ز جام می طلب عمر جاودانی کن

نگفت جم به فریدون جزین که جور مکن
جهان ز تست دگر هرچه می توانی کن

نشاط طبع حکیمان علاج بیمارست
غم شکسته دلان دار و شادمانی کن

ز سالخورده مکش سر که هست کارآموز
شراب کهنه به چنگ آور و جوانی کن

شب از قرابه شنیدم که با قدح می گفت
چو ماه باش و به خورشید هم قرانی کن

تهی ز خویش شوی پر ز مهر سازندت
نظر به کاس مه و دور آسمانی کن

پدر به شکر و مادر به شیر پروردت
به هر دو شیر و شکر باش و کامرانی کن

سبیل حق شود عالم سبیل خودگردان
طفیل شاه شو و پادشه نشانی کن

چو نام فرخ خود باش در طریق سلیم
دگر چو نظم «نظیری » جهان ستانی کن
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.