هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی بیانگر عشق عمیق و بی‌قید و شرط شاعر به معشوق است. شاعر تأکید می‌کند که در حضور معشوق، هیچ‌چیز دیگری ارزش و جایگاهی ندارد و همه‌چیز در سایهٔ او رنگ می‌بازد. همچنین، شاعر از حسد در عشق و آرزوی بودن در کنار معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانهٔ این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی و تمثیل‌های به‌کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارند.

شمارهٔ ۵۲۳

غیر از تو نگنجد به سرایی که تو باشی
جز تو همه محوند به جایی که تو باشی

شاهان جهان روی نمای تو ندارند
نرخ تو که داند به بهایی که تو باشی

خورشید نخواهم که درآید به خیالت
تا ذره نپرد به هوایی که تو باشی

گر دین رودم در سر کار تو نگردم
الا که پرستار خدایی که تو باشی

در عشق حسد نیست مگر بر دو مقامم
آنجا که نه من باشم و جایی که تو باشی

آرام رباید به کمینگاه ز صیاد
وحشی روشی رام نمایی که تو باشی

شاید که برآرد گل صد برگ «نظیری »
دستان زن هر شاخ گیایی که تو باشی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.