هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به زیبایی‌های معشوق و تأثیرات عشق بر عاشق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند غنچه، چشمه حیات، و نرگس، زیبایی معشوق را توصیف می‌کند و از تأثیر عمیق عشق بر روح و جان سخن می‌گوید. همچنین، مفاهیمی مانند خودشناسی، عرفان، و رابطه‌ی انسان با خدا نیز در این شعر به چشم می‌خورد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۵۵۲

کی سر غنچه او از هر بیان بیابی
گر محو ذوق گردی خود سر آن بیابی

گر چشمه حیاتش نوش از لبان فشاند
صد سلسبیل و کوثر هر سو روان بیابی

نتواندش کشیدن رخش سپهر اگرچه
باریک تر ز مورش موی میان بیابی

چندان ملاحت او بر دیده ام نمک ریخت
کز اشک گرم سوزم در مغز جان بیابی

گر نرگس خوش آبش چشم از جهان بپوشد
نی باغبان ببینی نی بوستان بیابی

تا نوش خنده او دامن ز صحبتم چید
از عیش تلخ زهرم در استخوان بیابی

چندین کتاب و مصحف فهرست باب عشق است
دیگر ورق نخوانی گر داستان بیابی

یار از تعین تو در پرده می نماید
خود را نهان نمایی او را عیان بیابی

عمری خداپرستی کردی ز خودپرستی
شاید به می پرستی از خود امان بیابی

تمثیل عشق و عاشق بحر و غریق بحر است
تا تو نیاز عشقی از خود نشان بیابی

گر عارفی «نظیری » پیشانی سبو بین
کاسرار لوح و کرسی بی ترجمان بیابی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.