هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر است که در آن شاعر از عطر و بوی معشوق و همچنین اصالت شعر خود سوال می‌پرسد. شاعر به معشوق اشاره می‌کند که بوی او را نمی‌دهد و از او می‌پرسد این معنی تازه را از چه کسی دزدیده است و چرا این شعر را به خود نسبت داده است.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و انتقاد ادبی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. هیچ محتوای نامناسب یا خشونت‌آمیزی در آن وجود ندارد.

شمارهٔ ۱۴۱

خوش بوست بس این زلف دو تا بر که زدی؟
بوی تو نمی دهد چرا؟ بر که زدی؟

این معنی تازه از چه کس دزدیدی؟
این شعر تو نیست، از کجا؟ بر که زدی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.