هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مفاهیمی مانند مقاومت در برابر دشمن، ارزش دوستی با نیازمندان، گذشت از سرکشی برای رشد قدرت، و انتقاد از ریا و ظاهرسازی در دین می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به از دست رفتن انسانیت و اهمیت محتوای درونی در برابر ظاهر دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی و اجتماعی آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۷

بنرمی میتوان تسخیر کردن خصم سرکش را
بآب آهن برون میآورد از سنگ آتش را

تلاش همدمی با تیره روزان میمنت دارد
که طول عمر بخشد الفت خاکستر آتش را

ازین غیرت که با روی تو دارد نسبتی مشکل
که در آغوش خاکستر توانم دید آتش را

تلاش معنیی کن تا به کی آرایش ظاهر؟
که در بازار دین نبود روایی قلب روکش را

ز سر این سرکشی بگذار تا قدرت فزون گردد
که گردد لام بردارد ز سر چون کاف سرکش را

دگر از آدمیت در میان چیزی نمیماند
کنند از بر اگر یاران قباهای منقش را

نباشد گر مرا جمعیتی غم نیست، چون دارم
پریشان گفته های واعظ خاطر مشوش را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.