هوش مصنوعی:
شاعر از زیبایی و طراوت جوانی و طبیعت سخن می‌گوید و هشدار می‌دهد که عمر انسان مانند گل‌ها زودگذر است و باید از آن بهره برد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم فلسفی و نمادین است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با مفاهیم گذرایی عمر و زیبایی‌های طبیعت ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۱۲۰
با سرو قدی تازه‌تر از خرمن گل
از دست منه جام می و دامن گل
زان پیش که ناگه شود از باد اجل
پیراهن عمر ما چو پیراهن گل
از دست منه جام می و دامن گل
زان پیش که ناگه شود از باد اجل
پیراهن عمر ما چو پیراهن گل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
