زان لبم، چاره یک شکر خند است
درد دل را، علاج گلقند است

خال نیلی، برآن لب شیرین
تخم ریحان و، شربت قند است

برد دیوانه خوشدلی ز میان
غصه ها حصه خردمند است

هر طرف گریه چشمه چشمه روان است
غم عشق تو کوه الوند است

اوست مجنون ز مردم ای عاقل
که به زنجیر فکرها بند است

نیست واعظ به از سخن اثری
زاده طبع به ز فرزند است

«واعظ قزوینی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir