ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگردد
غبار خاطر، آخر درمیان دیوار میگردد

خراش افتاده بر هم انچنان در دل چو سوهانم
که دشمن بر دل من گر خورد، هموار میگردد

بسودائی مده هر لحظه دل، گر عافیت خواهی
که کس زود از هوای مختلف بیمار میگردد

بآزادی گرفتار است هرکس را که می بینم
بزیر آسمان آسودگی بیکار می گردد

بجا هرگز نمی ماند متاع دلبری واعظ
اگر یوسف بصحرا میرود بازار می گردد

«واعظ قزوینی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir