هوش مصنوعی: این شعر به بیان گذرایی زندگی و ناپایداری دنیا می‌پردازد. شاعر از دوگانگی‌های زندگی، رنج ضعیفان، اهمیت نگاه درونی، و فریبندگی ظواهر دنیوی سخن می‌گوید. همچنین، تأکید بر استفاده از فرصت‌های زندگی و بی‌اعتباری جلوه‌های مادی دنیا از دیگر مضامین اصلی شعر است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در شعر، نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری از زندگی دارد که معمولاً در سنین نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، برخی از اشارات غیرمستقیم مانند 'فریب دنیا' ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۵۳

زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد
صباح و شام برنگ پلنگ میگذرد

توان ز عینک پیران به چشم دل دیدن
که تیر آه ضعیفان ز سنگ میگذرد

تمام عمر تو ای ساده دل زنقش هنر
بفکر جامه خوش طرح و رنگ میگذرد

بخون خویش نمودیم صلح با تو همان
زما چو تیر نگاهت بجنگ میگذرد

جهان ز نعمت درد تو گشته مالامال
همان معاش دل خسته تنگ میگذرد

بگیر بهره خود ای نهال باغ وجود
که آب عمر بسی بیدرنگ میگذرد

فریب جلوه دنیا نمیخورم واعظ
اگر چه پر ز برم شوخ و شنگ میگذرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.