هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عناصر طبیعت و تصاویر شاعرانه برای بیان مفاهیم عمیق عاشقانه، اجتماعی و فلسفی استفاده می‌کند. شاعر از خال و خط، ابرو و دهان معشوق، چراغ و جسم زار، غم و شادی، و رنگ‌های طبیعت برای انتقال احساسات و اندیشه‌های خود بهره می‌برد. همچنین، به مسائل اجتماعی مانند فتنه، نفاق، و عدالت اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر و استعاره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۳۳۸

همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شود
در میان حرف، گاهی آن دهان پیدا شود

ابروش در عشوه شد از حرف ناصح سخت تر
وقت سرما بیشتر زور کمان پیدا شود

میشود روشن چراغم، آن زمان کاین جسم زار
چون شرر از زیر سنگ کودکان پیدا شود

میدهند اسباب شادی، غم چو میگیرد کمال
چون چمن پژمرده گردد، زعفران پیدا شود

عیش زرداران، نصیب بینوایان میشود
رنگ گلها در رخ برگ خزان پیدا شود

گر چه گم گردیده امروز از میان حق نمک
آخر از چشم منافق پیشگان پیدا شود

گرچه میخوابد غبار فتنه ها از آب تیغ
فتنه ها در عالم، از تیغ زبان پیدا شود

بسکه از دلها بدورم، کس نپردازد بمن
چون هدف استاده ام، کان شخ کمان پیدا شود

تا نگردد دل تو را غربال از تیر بلا
گوهر گم گشته ات واعظ چه سان پیدا شود؟!
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.