۱۹۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۵۲

کارها در آب و خاک فقر وارون میشود
سرو اگر کارند اینجا، بید مجنون میشود!

گر چنین از شوق پابوس تو میبالد بخود
زلف آخر مصرع آن قد موزون میشود

گر خیال آن دهان از دل نیاید در نظر
در میان دیده و دل، بر سرش خون میشود

هر نظر با دلبری باشد سرکار دلم
بسکه حسن ماه من، هر لحظه افزون میشود

نیست اشک لاله گون، کز شوق دیدارش نگاه
تا بمژگان میرسد، چون من دلش خون میشود

گر تهیدستی نه واعظ مایه دیوانگیست؟
چیست باعث کز درختان بید مجنون میشود؟!
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.