هوش مصنوعی: این شعر به موضوع عشق و جنون عاشقانه می‌پردازد و از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای توصیف حالات عاشق استفاده می‌کند. شاعر از ناصحان و واعظان انتقاد می‌کند و بیان می‌کند که تنها داغ عشق است که در دل او جای دارد. همچنین، به مفاهیمی مانند مستی، داغ دل، و بی‌خودی در عشق اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، استفاده از استعاره‌های پیچیده، و انتقاد از ناصحان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی مضامین مانند مستی و جنون نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

شمارهٔ ۴۵۲

غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق
جز موی سر، فتیله نخواهد چراغ عشق

شورم ز تندگویی ناصح شود فزون
صرصر چو روغن است مرا در چراغ عشق!

در نسخه جمال تو بس نکته هاست درج
نتوان ولی مطالعه اش بیدماغ عشق

پر بود کوه و دشت ز مجنون و کوهکن
کو بیدلی کنون، که کند کس سراغ عشق؟!

هرگز ندیده از قدح چشم مست یار
کیفیتی که یافته دل از ایاغ عشق

یک پره است داغ دلم از گل جنون
یک سنبل است روز سیاهم ز باغ عشق

واعظ پی خرید متاع نجات، نیست
نقدی مرا بکیسه دل، غیر داغ عشق
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.