نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک
شرار را نبود از هجوم خرمن باک

ملایمت ز گزند زمانه آزاد است
ندارد آینه آب، از شکستن باک

خط از جمال خداداد، صرفه یی نبرد
چراغ مهر ندارد ز باد دامن باک

نمیکشد دل روشن، کدورت از دنیا
که چشم شعله ندارد ز دود گلخن باک

صف سپاه شهان را نه مانع اجلست
خزان ندارد از خار بست گلشن باک

دلم ز وعظ تو پروا نمیکند واعظ
بلی بلی نبود مرده را ز شیون باک!