هوش مصنوعی: این متن بر اهمیت پاکی و طهارت درونی و بیرونی تأکید دارد و از آلودگی‌های اخلاقی و نفسانی دوری می‌جوید. شاعر با استفاده از استعاره‌های مختلف مانند پاکی تن، جان، زبان و نان، ارزش‌های اخلاقی و معنوی را ستایش می‌کند و مخاطب را به رعایت پاکی در تمام جنبه‌های زندگی دعوت می‌نماید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۵۵

از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک؟
تن گر شود پلید، چه نقصان بجان پاک؟!

دارد کلام پاکدلان بیشتر اثر
زور خدنگ بیش بود از کمان پاک

بر خصم، بی درشت سخن، کارگر تراست
زو داد خود بگیر بتیغ زبان پاک

هر دم گزندی از سگ نفست رسد بدل
افتاده این پلید ترا خوش بجان پاک

روز و شبت بپاکی تن پاک صرف شد
این جسم پاک را نسزد جز روان پاک

با آب دیده دامن پاکی بدست آر
چیزی نبسته است بدست و دهان پاک

پاکیزگی وضع، بود روزی حلال
نان پلید چند بدستار خوان پاک؟!

دل خانه خداست، نه جای غم جهان
بیرون بر این پلیدی، ازین آستان پاک!

برخاک غلتد آب ز پاکیزه گوهری
ندهد ز دست خاک نهادی روان پاک

ای دل بساز با مزه روزی حلال
محتاج هیچ نانخورشی نیست نان پاک

واعظ ترا باین همه آلودگی مگر
بخشد خدا بآب رخ دیدگان پاک
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.