هوش مصنوعی: این متن به زیبایی‌های ظاهری و اخلاقی اشاره دارد و از جنگ و جدل در زمان شهوت انتقاد می‌کند. شاعر بر آرامش، پارسایی و دوری از مال دنیا تأکید دارد و از عیب‌جویی و خودستایی دوری می‌جوید. همچنین، به اهمیت الفت و دوستی واقعی اشاره می‌کند و از واعظی می‌گوید که مانند گل شکفته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند انتقاد از شهوت و دنیاطلبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۶۲۷

ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی
وی دستت از نزاکت، چون کاغذ حنایی

با نفس وقت شهوت، جنگ و جدل چه سازد؟!
باید فرو نشاندن، آن را به کدخدایی

ز آمیزش خلایق، جز دردسر چه زاید؟
آسودگی ز غمهاست، فرزند پارسایی

سیم و زر جهان نیست، جز مایه غم و رنج
دلبستگان ندارند، بخشی ز دلگشایی

الفت کنند با هم، چندانکه کار دارند
یاران دگر ندارند کاری بآشنایی

کو عیب جو، که گوید بی پرده عیبهایم؟
شاید مرا رهاند از عیب خود ستایی؟

واعظ چرا نباشد گل گل؟ شکفته دارد
باغی چو گوشه گیری پر برگ بینوایی!
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.