۲۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۷

بر درگه خلق، بندگی ما را کشت
هر سو پی نان دوندگی ما را کشت

فارغ نشویم یکدم از فکر معاش
ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت!
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.