هوش مصنوعی: شاعر از مستی جوانی و گذر عمر می‌گوید و افسوس می‌خورد که دنیا با امیدهای واهی، پیریش را به هدر داده است و از دستاوردهای ناچیز زندگی شکایت دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی درباره گذر زمان و پیری است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۸

مستی جوانیم بطاعت چو نهشت
گفتم: این تخم، پیریم خواهد کشت

دنیا همه کرد پیریم صرف أمل
زین پنبه چه رشته ها که این زال نرشت!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.