هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان می‌کند که بدون شراب (نماد لذت و شادی) قادر به زندگی نیست و از ساقی درخواست می‌کند تا جام دیگری به او بدهد، اما خود را ناتوان از نوشیدن آن می‌داند.
رده سنی:
18+
این شعر از مفاهیم نمادین شراب و مستی استفاده می‌کند که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از مفاهیم عرفانی و فلسفی آن نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۲
من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده‌ی آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده‌ی آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
