درد دگر آن کآه سحر را اثری نیست
آه من از این درد که شب را سحری نیست

گفتم کمرش گیرم و آرم به میان راز
آگه نه از این نکته که او را کمری نیست

احوال دل از طره او پرس که ما را
دیری است کز آن گم شده یک مو خبری نیست

افسوس که از شست قدر تیر حوادث
می آید و جز سینه بدستم سپری نیست

افغان که از مرگ من آگه کندت چون
می میرم و بر بستر من نوحه گری نیست

چندانکه زدم ناله نشد چشم تو بیدار
پنداشتم از طالع من خفته تری نیست

جز درس محبت همه تحصیل و بال است
بپذیر که نافع تر از این مختصری نیست

شاید که بر اشک من و یعقوب بخندد
آنرا که به دل داغ چو یوسف پسری نیست

کالای وفا خوارتر از اهل هنر شد
ای وای به یغما که جز اینش هنری نیست

«یغمای جندقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir