هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از دیوان حافظ، به موضوعاتی مانند عشق، دیوانگی ناشی از عشق، پادشاهی، فطرت انسان، عمر گذرا، می و مستی، و رضایت از سرنوشت می‌پردازد. شاعر با بیان تجربیات خود از عشق و زندگی، مفاهیم عمیقی را در قالب شعر ارائه می‌دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به می و مستی به عنوان نمادهای عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۴

ز عشق ار شد دلی دیوانه غم نیست
به ملک پادشه ویرانه کم نیست

اما خواهم ز خط یار و دانم
که در طومار فطرت این رقم نیست

دوام عمر خواهی جام بردار
که دور جام کم از دور جم نیست

مدار جام را پایندگی باد
ز گردش گر بماند چرخ غم نیست

مرا دیوانه خواند عاقل شهر
نمی رنجم که بر مجنون رقم نیست

دمار از من که می دانم بر آورد
برآوردن ولی یارای دم نیست

من از می تائبم لیک ار دهد یار
بگیرم رد احسان از کرم نیست

بسر پویم طریق عشق و بر من
چه منت ها که از ضعف قدم نیست

شکست ار یار دل های پریشان
عبث آن زلف مشکین خم به خم نیست

می منصور می خواهم دریغا
درین میخانه ها زآن باده نم نیست

از آن یغما کشم دزدیده ساغر
که از میخانه راهی تا حرم نیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.