هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج و بیدادی که در زندگی متحمل شده سخن می‌گوید و بیان می‌کند که تنها مرگ است که می‌تواند او را از این رنج‌ها رها کند. او آرزو می‌کند که مرگش باعث شادی دیگران شود، زیرا با مرگ از دست اجل رهایی می‌یابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین موضوع مرگ و رهایی از رنج‌ها ممکن است برای سنین پایین‌تر سنگین و نامناسب باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۴۰
رفتم که در این منزل بیداد بدن
در دست نخواهد به جز از باد بدن
آن را باید به مرگ من شاد بدن
کز دست اجل تواند آزاد بدن
در دست نخواهد به جز از باد بدن
آن را باید به مرگ من شاد بدن
کز دست اجل تواند آزاد بدن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
