هوش مصنوعی:
متن بیانگر دوری و ناله‌های شاعر از معشوق است و اشاره به دیدار سعید با بخت مسعود دارد که پس از آن معلوم می‌شود زمان مناسبی برای دلجویی نیست. در پایان، بیتی درباره اختیار و اراده فردی آورده شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مضامین نیاز به درک عمیق‌تری از ادبیات و فلسفه دارند.
شمارهٔ ۱۳۲
ای از بر من دور همانا خبرت نیست
کز مویه چو موئی شدم از ناله چونالی
سعید را گفتم آن بخت مسعود را از ورود مملوک خویش خبرده که پس از دیدار آقا بزم بندگان را به مقدم میمون خود مقام محمود دارد. بعد معلوم افتاد که تازه به عیادت فرموده اند، و وقت دلجوئی ارباب ارادت و اصحاب عبادت نیست استغفرالله، بیت:
اختیار خود داری هر چه می کنی جانا
گر به خضر جان بخشی ور کشی مسیحا را
به دلخواه خود حرکت کن.
کز مویه چو موئی شدم از ناله چونالی
سعید را گفتم آن بخت مسعود را از ورود مملوک خویش خبرده که پس از دیدار آقا بزم بندگان را به مقدم میمون خود مقام محمود دارد. بعد معلوم افتاد که تازه به عیادت فرموده اند، و وقت دلجوئی ارباب ارادت و اصحاب عبادت نیست استغفرالله، بیت:
اختیار خود داری هر چه می کنی جانا
گر به خضر جان بخشی ور کشی مسیحا را
به دلخواه خود حرکت کن.
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱ - از قول یکی از دوستان به دیگری نگاشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳ - به دوستی نگارش رفت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
