هوش مصنوعی: متن بیانگر احساسات و اندیشه‌های عرفانی و عاشقانه است. نویسنده از عشق و وابستگی به عبدالله، علی و حسن سخن می‌گوید و از انتظار و شوق دیدار آنان می‌نویسد. همچنین، از درد فراق و تلخی وصل سخن می‌رود و با استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات زیبا، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۳۴ - به دوستی نوشته شد

عبدالله و علی و حسن هر سه را بنده ام و از در یکتائی پرستنده، بیت:

سه نگردد بریشم ار او را
پرنیان خوانی و حریر و پرند
پنداشتم این هفته نیز به دستور معهود به صحرا رفته اید، به کیش ازمنه انتظار یک شبه داشتم، غلبات شوق و سلبات سکونم از ملت عیسی در بیعت موسی کشید. عید خود را در شنبه دیدم. جناب شیخ گذشته ها را اعادت کرد دردم زیادت شد خیلکی رجعت شما را از حمام مترصد زیستم. آب به هاون سودن آمد و مهتاب به گز پیمودن. خود را به این فرد آرام کردم وزحمت بردم، شعر:

هجر در امید وصل او بود شیرین چو وصل
وصل او از بیم هجرش تلخ چون هجران بود
تاکی پیوستگی خیزد از خودرستگی یابم.
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۳ - به دوستی نگارش رفت
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۵ - به یکی از دوستان نگاشته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.