هوش مصنوعی: متن نامه‌ای است که در آن نویسنده از مخاطب خود می‌پرسد که در مورد خطاب به جناب ولی‌النعم چه تصمیمی گرفته شده است و آیا آنها رفته‌اند یا مانده‌اند. نویسنده تأکید می‌کند که به مخاطب اعتماد کامل دارد و از او می‌خواهد که بدون تردید و تعلل همراهی کند. همچنین، از مخاطب می‌خواهد که در راه راستی بماند و از خطرات خلاف و خیانت دوری کند. در پایان، با اشاره به پایان یافتن روزهای هجران و شب‌های فرقت، متن به پایان می‌رسد.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است و ممکن است برای درک کامل آن، خواننده نیاز به تجربه و بلوغ فکری داشته باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و عبارات قدیمی ممکن است برای جوان‌ترها دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۳۶ - به یکی از نزدیکان نگاشته

نور چشم مکرم ندانستم درباب خطاب جناب ولی النعم چه کردی، رای سرکار خان بر چه قرار گرفت، رفتند یا هستند میروی یا می مانی. بندگان معزی الله را به شما وثوقی تمام است. هر روز به سنت بخشعلی بیک بر آستانی خفتن و از پی کاروان رفتن شرط کفایت و کاردانی نیست. خالی از تردید و تامل همراهی کن، عذر و کید و زرق و شید حواشی و خدم را فواضل اطمینان سرکار خان رفع خواهد کرد. مهما امکن ساعی باش مالش را نبرند و نخورند. خود هم از طریق راستی منحرف مشو، خطرات خلاف و خیانت را از نفس خطا فرما باز پرداز، بیش از این حاجت اطناب نیست، بیت:

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد
زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۵ - به یکی از دوستان نگاشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۷ - به یکی از دوستان نوشته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.