هوش مصنوعی: این شعر به توصیف معشوقه‌ای می‌پردازد که با زیبایی و جذابیت خود، دل‌ها را به اسارت می‌گیرد و با نگاه و ابروهایش عاشقان را به مبارزه می‌طلبد. شاعر از هنرهای معشوقه در جذب و فریب دیگران سخن می‌گوید و او را به پرنده‌ای تیره‌رنگ تشبیه می‌کند که در گلزار آرام گرفته است.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از تشبیهات پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر شعر (مانند 'لشکر خونخوار') ممکن است برای مخاطبان کم‌سن مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۶

زلفا، تو کانهمه شکن و تار داریا
بهر شکست نافه تاتار داریا

دام و کمند و رشته و چین، حلقه و رسن
بر صید جان مردم هشیار داریا

پیکان مژّه، صارم ابرو،‌ سپاه خط
با عاشقان مگر سر پیکار داریا

جانها بری به غارت و دلها کنی اسیر
از این چنین هنرها بسیار داریا

اندام تیره، چهره دژم، کالبد پریش
قامت خمیده پشت نگونسار داریا

همچون غراب تیره همه روز تا به شب
آرامگه به ساحت گلزار داریا

یا همچو زاغ تیره تو بر عرعر بلند
بنشسته ای و لاله به منقار داریا

داری دو صف ز مژگان و این آیدم عجب
بهرچه این دو لشکر خونخوار داریا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.