هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به ستایش دوست (معشوق یا خداوند) می‌پردازد و از قدرت بیان، نظم و هنر شاعر در توصیف این عشق سخن می‌گوید. شاعر از عناصر طبیعی مانند آتش، تیغ و آسمان برای بیان احساسات خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و تشبیه‌ها (مانند 'خنجر آتش‌فشان' و 'تیغ زبان') ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۵۳

در کنگر سپهر، هنر داستان ماست
کیوان آسمان سخن، پاسبان ماست

افزون تر از فزونی نجم است، نظم ما
روشن تر از بنان عطارد بنان ماست

نظمی که پشت فکر ز حملش دو تا شود
از فیض لعل دوست ز کشف بیان ماست

تیغی که سینه سخن از نوک آن شکافت،
با خصم ما بگوی که تیغ زبان ماست

آن آتشی که خرمن هر خشک و تر بسوخت،
عکسی ز طبع خنجر آتش فشان ماست

مدحت نگار دفتر دلدار تا شدیم
آیات نظم و رایت داش به شأن ماست

افسر، نشان ما همه گم شد به نام دوست
زآن در نظام عقد ثریا نشان ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.