هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف زیبایی‌های طبیعت و عشق می‌پردازد. در آن، از عناصری مانند گل‌ها، بلبلان، و طوطیان برای بیان احساسات شاعرانه استفاده شده است. همچنین، به موضوعاتی مانند عشق، هجران، و زندگی در بهار اشاره دارد.
رده سنی: 14+ این متن دارای مفاهیم شاعرانه و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۷۴

این نکویان که سهی قامت و سیمین بدنند
رفته در پیرهنی چون چمن یاسمنند

بلبلانند که نالان گل سرخ بهار
دوستانند که دستان گل انجمنند

زنده دل، هیچ نخوابیده که در فصل بهار،
مردگانند که آغشه خاک و کفنند

در گلستان تو ای شکر شیرین حرکات
طوطیانند که خوش منطق و شکر شکنند

چه نباتی تو، که تا در سخنم نام تو رفت
بلبلان شیفته منطق شیرین منند

عاشقان رخ تو، با غم هجرت در باغ،
همچو افسر، همگی ساکن بیت‌الحزنند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.