هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و توصیفی است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، معشوقه را ستایش می‌کند. او از زیبایی‌های معشوقه مانند قامت بلند و موهایش سخن می‌گوید و تأثیر حضور معشوقه را بر جهان اطراف توصیف می‌کند. همچنین، شاعر به مفاهیمی مانند عشق، شراب و وارستگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره‌هایی به شراب و عشق وجود دارد که مناسب‌تر است برای سنین بالاتر ارائه شود.

شمارهٔ ۱۵۷

با تو صنوبر خرام، کرده قیامت قیام
کرده قیامت قیام، با تو صنوبر خرام

گر تو بریزی به جام، باده نباشد حرام
باده نباشد حرام، گر تو بریزی به جام

ماه رخت را غلام، آمده خورشید چرخ
آمده خورشید چرخ، ماه رخت را غلام

ولوله خاص و عام، زمزمه حسن توست
زمزمه حسن توست، ولوله خاص و عام

بس که بود ازدحام، کوی تو چون محشر است
کوی تو چون محشر است، بس که بود ازدحام

سرو خرامان به بام، جز تو نیامد دگر
جز تو نیامد دگر، سرو خرامان به بام

گر تو ببندی به دام، مایه وارستگی است
مایه وارستگی است، گر تو ببندی به دام

خون دل اندر به جام، افسر بیچاره راست
افسر بیچاره راست، خون دل اندر به جام
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.