هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد فراق و جدایی می‌نالد و احساسات خود را با تصاویری مانند کباب و آتش تشبیه می‌کند. او از غم و اندوه خود می‌گوید و اینکه دلش در آتش فراق می‌سوزد. همچنین، از رشک و حسادت نیز سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه‌ای است که با احساسات عمیق و گاهی دردناک همراه است. همچنین، استفاده از تشبیهات پیچیده مانند کباب و آتش ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. بنابراین، این متن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
بخش ۱۴ - صفت کبابی
دایم ز نظاره ی کبابی
دارد دل زارم این خرابی
یار از دل زار پر حسابست
اوراق کباب ازین کتابست
اشکم به شب سیاه هجران
چون اشک کباب دارد افغان
تا کی گردد دل ستم کش
از غم چو کباب تر در آتش
دارد خَلِش از جدایی او
چون سیخ کباب بر تنم مو
هر لاله که در بساط راغست
از رشک شدن سنگ داغست
دارد دل زارم این خرابی
یار از دل زار پر حسابست
اوراق کباب ازین کتابست
اشکم به شب سیاه هجران
چون اشک کباب دارد افغان
تا کی گردد دل ستم کش
از غم چو کباب تر در آتش
دارد خَلِش از جدایی او
چون سیخ کباب بر تنم مو
هر لاله که در بساط راغست
از رشک شدن سنگ داغست
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۳ - صفت شانه تراشی
گوهر بعدی:بخش ۱۵ - صفت خبّاز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
